Gökyüzüne meydan okuyan devasal büyüklüğü ve toprağı sarıp sarmalamış kökleri ile çınar ağacı, bulutlarla şakalaşıyor, rüzgar ile türkü söylüyordu. Kolunda…
I “Günler geçip gidiyor. Küçük uğraşlar büyük zamanlar alıyor. Anlamlı, anlamsız diye ayıramıyorum akıp giden hayatı. Büyük bir kısmının anlamsız…
Kelebekler aforizması ile aramızda belli bir saygınlığa ulaşmışlığı da olmadı değil. “Kelebekler en fazla bir hafta yaşar, zaman aynı zamandır. Biz insanlara da onlara da. Bir kelebek olmadan sorgulayamazsın süreyi.” Sıtkı Sıyrıldı, hayretler içindeydik.
