Ben öldüğümde şubattı
Sabah saat dokuz
Akşam altıda gömdüler.
Gömleğimde ne bir leke kan
Gözlerimde ne bir damla yaş vardı.
Boğaziçinde, Paşabahçe Vapur’u
Yağmurlu bir kış sabahında
Aheste bir dalganın kucağında salınarak
İskeleye yanaştı
Ben öldüğümde şubattı
Hem de dört yılda bir şubat.
Barış Tolga Çoruh, Zeytinburnu – 12.09.2003
